Theodorus van Kuijeren

Er hangt rond het ereveld

een zweem van eeuwigheid

zij die hier met alle eer

zijn neergelegd zullen ons

in tijd ver overleven

laat dat een troost zijn

zo ook mijn oom Theo

hij was slechts 19 in '45

toen men hem het

aardse leven afnam

goddank vond ook hij hier

een plek om te blijven

Lejo van Kuijeren

(04-05-'18)

ik heb de oorlog niet meegemaakt (mag mij gelukkig prijzen) maar heb mijn vader er over horen vertellen na verzwegen jaren met een snik in zijn stem

hoe hij verplicht tewerkgesteld in Duitsland na een bombardement vergeefs naar zijn jongere broer Theo heeft lopen zoeken

en na de bevrijding met lood in de schoenen huiswaarts moest...

die leemte heeft zijn sporen nagelaten in hart en ziel reden genoeg om daar op 4 mei 2 minuten bij stil te staan

Lejo

P.S. Jammerlijk, dat de familie pas zeventig jaar na dato per toeval de ontdekking heeft gedaan dat Theo op 28 mei 1949 op het ereveld te Loenen is herbegraven, terwijl men altijd in de veronderstelling is geweest dat er niets van hem is teruggevonden. Het zou mijn vader destijds zoveel rust hebben gegeven.

Vanaf de Slachthuiskade in Den Haag gaan zij per Rijnaak naar Halle a/d Saale. Daar worden zij van elkaar gescheiden en in afzonderlijke fabrieken te werk gesteld. Zijn broer Leen kwam na de oorlog heelhuids thuis, doch van Theo is nooit meer iets vernomen.

Naar alle waarschijnlijkheid is Theo op 31 maart 1945 omgekomen, tijdens bombardementen door de geallieerden.